Terje Tysland

Det var i Prudence at Tysland hadde gjennombrotet sitt som artist. Bandet starta i 1969, med frontfigurane Åge Aleksandersen og Per Erik Wallum. Tysland kom til som trekkspelar og gitarist frå 1971.

Musikken til Prudence kan vi sjå som ei krysning mellom progressiv rock og «lyden frå landsbygda». Ein god del av tekstane til Prudence var på trønderdialekt, og bandet henta element frå folketradisjonen inn i det populære uttrykket. Frå repertoaret deira er Æ e trønder æ (1975) mellom dei sentrale songane. Her vert trønder-folket skildra på godt og på vondt: «Ingen bli så foill som oss. Vi flire høgst tå aill, og vi rape aille mainn (…) Og så e vi jo så arti, vi e klovna aill i hop».

Då Prudence vart oppløyst i 1975, tok Tysland med seg både det musikalske uttrykket og den trønderske merkelappen inn i sine eigne prosjekt. I dei første utgivingane, Stakkars klovn (1977) og Mytji arti (1978), fekk han vist at han stod støtt på eigne bein som soloartist og som låtskrivar. Dei to titlane illustrerer òg ei tematisk spennvidd mellom sorg og glede, og dessutan eit ironisk spel kring medvitet om artisten som underhaldande figur på scena.

Dei tematiske dreiepunkta for storparten av Tysland sine utgivingar er knytte til alkohol, kvinner, trøndersk bannskap og kvardagsliv. Han har skrive fleire ettertenksame kjærleikssongar og balladar, men oftast står det festlege som utgangspunkt. Titlar som Send mæ en øl, Villt kjør og stor stas og Skål for en deilig dag er av sistnemnde sjanger.

Tysland har ein ubunden humor og nyttar ikkje sjeldan sjølvbiografiske og satiriske tekstar, som frå tid til anna strekkjer seg mot det sjølvmedlidande. Eit av dei seinare døma på dette er teksten han skreiv etter at han vart dømd til eit kort opphald i fengsel for å ha slått til ein politimann. Tittelsporet på plata Din jævel! (1999) handlar om artisten sitt møte med lensmannen ein fuktig kveld, der Tysland i omkvedet «fekk værra me å sjå kæm av oss som va mest gæærn».

Eit anna døme på Tysland sin eksplisitte, men gjerne lune humor, er samleplate nummer to. Denne plata vart gitt ut etter eit visst påtrykk frå plateselskapet og fekk namnet For ett mas! Det beste – på godt og vondt (1996).

Tysland sine songar kan òg innehalde politiske kommentarar. Særleg plata Lidderli gla (2009) tek opp emne som svikt i omsorgssektoren og ytringsfridom.