Klara Semb

Klara Semb var ein i stor grad sjølvlærd kjennar av norsk folkekultur, og den fremste autoriteten på arbeidet med folkedans og bunader i perioden frå først på 1920-talet og fram til 1960. Medan Hulga Garborg la eit ideologisk grunnlag for desse fagfelta og hadde eit særleg gjennomslag som sentral kulturpersonlegdom, var Klara Semb praktikaren som utvikla metodar, terminologi og livnærde seg av opplæringsarbeid. Klara Semb sette historisk truverde som eit krav for arbeidet med å vidareføra kulturarv. Ho ville formidla dansane ho skreiv ned slik dei gamle lærde dei til henne. Bunadane skulle byggja på den gamle draktskikken og ikkje tilpassa seg smaken i samtida. Ho var usamd med Hulga Garborg som meinte ein burde bruka heimelaga stoff heller enn importert brokade og silke, og at ein skulle ta omsyn til kva som var praktisk til bruk i samtida.

Når Klara Semb reiste og heldt kurs i folkedans rundt i heile landet, leita ho samstundes etter gamle draktplagg og gav råd til dei som ville arbeida fram sine eigne lokale bunader. Arbeidet hennar for bunader var for uformelt og uløna, heilt fram til ho var den bærande eksperten i Landsnemnda for bunadsspørsmål.

Hovudverksemda hennar var å vera lærar i folkedans og leiar av folkedansverksemda i Noregs Ungdomslag. Ho teikna ned og gav ut turdansar ho samla i norske bygder og skreiv òg ned nokre bygdedansar. Ho førte også vidare den norske songdansen som Hulda Garborg skapte på grunnlag av dansen på Færøyane og norske folkeviser. Klara Semb laga dansemåtar til storparten av dei norske songdansane i si tid.

I bøkene laga Semb eit system og ein terminologi for nedteikning av norsk folkedans.

Ho hadde om lag 400 000 elevar på kursa sine rundt i heile landet, og la grunnlaget for folkedanspedagogikk og instruktøropplæring.