Synste Møre

Lengst sørvest på Sunnmøre hadde ein aldri hatt noko varig avisføretak. Ei samanslåing av tre små kommunar til Vanylven kommune gjorde tanken om ei lokalavis meir aktuell på slutten av 1960-talet. Kommunesenteret blei lagt til den vesle bygda Fiskå. Per G. Osnes stelte seg til med redaksjon og offsetpresse i ein kjellar på farsgarden, og gav ut ei stensilert blekke dei kalla «Bygde bladet for Synste Møre». Avisa kom ut ein gong i veka med fyrste nummer i 1970. Namnet blei snart korta til « Synste Møre», etter ein namnekonkurranse der det kom inn over 200 forslag.

Fyrste nummeret var skrive for hand og på skrivemaskin, og sendt uttil alle innbyggjarane i kommunen. Heile familien Osnes deltok i arbeidet med avisa, mellom anna ved å skrive adressene på dei ferdigtrykte blada for hand. Frå kring 1980 blei avisa trykt i Ulsteinvik, i trykkeriet til lokalavisa Vikebladet. Avisa inneheldt heilt frå starten mykje lokalstoff og annonsar frå lokalekjøpmenn. Dette var populært, og den nye avisa fekk raskt mange abonnentar. Etter tre år kom avisa opp i eit opplag på halvtanna tusen, av desse ein god del utflyttarar.

I 1987 bytte avisa namn til VestAvisa. Grunnen var at avisa hadde fått eit visst fotfeste på nordfjordsida av fylkesgrensa, i Selje, og då passa ikkje eit namn med «Møre» så godt. Men namneskiftet førde ikkje til den ekspansjonen dei hadde tenkt seg; avisa heldt fram med å vere ei avis fyrst og fremst for vanylvingane. Men den gode oppslutninga hindra ikkje at avisa råka ut i store økonomiske vanskar, som i 1990 førde rett i konkursen. Men etter nokre rundar med gjeldssletting og refinansiering kom avisa ut igjen. Same året døydde grunnleggjaren Per G. Osnes, men kona Liv B. Osnes heldt fram arbeidet med avisa, og kunne ti år seinare motta kulturprisen frå Vanylven kommune for seg og lokalavisa.

I 2000 tok avisa tilbake det gamle namnet Synste Møre, med undertittelen «Ubunden lokalavis for Vanylven og dei næraste bygdene». Redaktør Vidar Parr grunngav namneskift et slik: «Det er eit namn med klang og særdrag. Det står ikkje til å nekte at Vest-Avisa vert nokså fargelaust og blodfattig i samanlikning.» Sidan har avisa heldt fram med å kome ut ein gong i veka under dette namnet.