Berit Mørdre

Den første internasjonale medaljen fekk Berit i 1966, då ho etter ein dramatisk sluttkamp mot svenske Toini Gustafsson sørgde for at Noreg tok sølv i VM-stafetten i Holmenkollen. Det vart eit oppgjer som framleis blir hugsa. Gustafsson starta ni sekund etter Mørdre, og tok ho igjen slik at dei hadde følgje heilt inn mot målstreken. Her fekk Mørdre kasta seg nokre millimetrer framfor, og Noreg fekk dermed sin første internasjonale langrennsmedalje i kvinneklassa.

To år seinare skulle Mørdre feire sin aller største internasjonale triumf. Saman med Inger Aufles og Babben Enger vann ho olympisk gull under stafetten i Grenoble. Mørdre vart sendt av garde på siste etappe med 16 sekunds forsprang til det svenske laget, men med beste etappetid kunne ho auke leiinga med fem sekund og gå i mål 21 sekund framfor dei blå-gule. Mørdre tok sølv på 10 km – den første individuelle langrennsmedaljen til ei norsk kvinne i eit internasjonalt meisterskap.

Mødrer sin kamp mot svenskane var ikkje slutt. I Svenska Skidspelen i Falun i 1969 vart det ein ny knivskarp spurtduell i stafetten – eit oppgjer som enda med norsk siger og ein ny triumf for Mørdre. Under OL i Sapporo i 1972 var Berit Mørdre Lammedal med på det norske laget som fekk bronse, denne gongen heilt utan dramatikk. Mørdre kan for øvrig sjå tilbake på triumfar som siger på 10 km i Svenska Skidspelen i 1971 og 5 km i Holmenkollen i 1974. Same året vart ho nr. seks i VM på 10 km, stendig som Noregs beste.

Mørdre vann også Birkebeinerrennet i 1976, det første året kvinner fekk delta. Då starta ho i eldste klasse, men slo vinnaren av yngste klasse med over åtte minutt.