overordentleg storting

Overordentleg storting, ekstraordinært storting, var eit storting som Kongen i statsråd tidlegare kalla saman utanom den alminnelege stortingssesjonen, når Stortinget formelt var oppløyst. Ordninga med overordentlege storting hang saman med at Stortinget før 1990 blei oppløyst kvart år før sommaren og kalla saman igjen ved byrjinga av haustsesjonen. Endå tidlegare, fram til 1871, var Stortinget berre samla kvart tredje år. Om det var naudsynt å kalle saman Stortinget i mellomtida, måtte det difor skje ved å kalle inn eit overordentleg storting.

Medan ekstraordinære eller omframme storting blir kalla overordentlege storting, blir vanlege storting kalla ordentlege storting.

Det fyrste overordentlege stortinget vart halde allereie hausten 1814, då Stortinget måtte kallast saman for å vedta endringar i Grunnlova tilpassa unionen med Sverige, og for å velje kong Karl 13. av Sverige til norsk konge. Det har til saman vorte halde ni omframme storting. Seks av desse blei haldne før 1871, altså i den perioden Stortinget ordinært berre var samla kvart tredje år. Sist gong det blei kalla saman til eit overordentleg storting var hausten 1939 i samband med Tyskland sitt åtak på Polen og utbrotet av andre verdskrig.

Etter 1990 har ein kunna halde møte i Stortinget om sommaren utan å kalle saman til overordentleg storting, sidan Stortinget no formelt er samla heile året. Det blir difor ikkje halde overordentlege storting lenger.