verbalsubstantiv

Verbalsubstantiv må skiljast frå infinitiv. Medan infinitiv av eit transitivt verb tek eit objekt, gjer ikkje verbalsubstantivet det, og får i staden ein preposisjonsfrase knytt til seg, som vist i desse setningane:

• Infinitiv: Det er forbode å mate dyra.
• Verbalsubstantiv: Mating av dyra er forbode.

Det finst mange slags substantiv som er avleidde frå substantiv. Her er nokre vanlege typar, klassifisert etter tydinga:

1. Handlinga (nomen actionis)
   • Hoppe ⇨ hopping, eit hopp
   • Skrike ⇨ skriking, eit skrik
2. Resultatet av handlinga (nomen resultatis)
   • Teikne ⇨ ei teikning
   • Bryte ⇨ eit brot
   • Byggje ⇨ ein bygning
3. Den som utfører handlinga (nomen agentis)
   • Hoppe ⇨ ein hoppar
   • Danse ⇨ ein dansar
4. Reiskapen for handlinga (nomen instrumenti)
   • Klippe ⇨ (gras)klippar
   • Spisse ⇨ (blyant)spissar
5. Staden for handlinga (nomen loci)
   • Yste ⇨ ysteri
   • Bake ⇨ bakeri
   • Veve ⇨ veveri

Denne klassifikasjonen byggjer på tyding, ikkje på form, og mange suffiks har fleire tydingar: Substantivet teikning viser til handlinga eller resultatet av handlinga. Ordkløyveri viser til ei handling, og kan òg heite ordkløyving. Eit hoggeri er ein stad der dei driv med opphogging, mens munnhoggeri er ei handling. Ein mottakar kan vere ein som utfører ei handling eller ein reiskap.

Det finst to hovudtypar av verbalsubstantiv som viser til handlingar:

1. Imperfektive handlingssubstantiv viser til ei uteljeleg og ikkje fullført handling, som hopping og skriking.
2. Perfektive handlingssubstantiv viser til ein teljeleg og fullført handling – eller ein episode – som eit hopp og eit skrik.

Ordet verbalsubstantiv blir ofte brukt i ei trongare tyding, berre om imperfektive handlingsnomen, som hopping og skriking.

• grammatikk
• verb
• substantiv