Nedersorbisk og oversorbisk står nær kvarandre, men har kvart sitt skriftspråk. På 1500- og 1600-talet blei alle tekstar skrivne på lokale dialektar, men på 1700-talet var det tre standardspråk att: nedersorbisk, oversorbisk for protestantar og oversorbisk for katolikkar.
Lausitz (nedersorbisk Łužyca, oversorbisk Łužica) er eit sumpområde i det sørlege Brandenburg og austlege Sachsen og tilgrensande delar av Polen, der det sidan folkevandringstida på 500-talet har budd sorbarar. Området fell i to skilde delar, Oberlausitz (oversorbisk Hornja Łužica, nedersorbisk Górna Łužyca), der det oversorbiske språket blir talt, og Niederlausitz (nedersorbisk Dolna Łužyca, oversorbisk Delnja Łužica), der det nedersorbiske språket blir talt. På 1100-talet byrja ei innvandring av tysktalande bønder, noko som utgjorde eit aukande trugsmål mot dei sorbiske språka.
Det sorbiske språkområdet var tidlegare mykje større. På 900-talet blei sorbisk talt heilt nord til der Berlin ligg i dag. Så seint som på 1600-talet var det over 300 000 menneske som hadde eit sorbisk førstespråk. Frå 1200- til 1500-talet undertrykte tyskarane dei sorbiske språka sterkt, og mange stader var det forbod mot bruk av sorbisk. På 1800-talet førte Preussen ein hard Eindeutschungspolitik 'fortyskingspolitikk'. I Weimar-republikken (1919–1933) fanst det ei eiga Wendenabteilung 'vender-avdeling' for undertrykkjing av sorbisk språk og kultur, som blei styrkt under Det tredje riket (1933–1945). Etter andre verdskrigen fekk sorbarane grunnlovsbaserte rettar til å bruke språket sitt, både i Aust-Tyskland og etter samanslåinga av Aust-Tyskland og Vest-Tyskland i 1990.
Den første trykte boka på nedersorbisk var Wendisches Gesangbuch 'Vendisk songbok' (Bautzen 1574).
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.