Odd Dahl

Dahl deltok i Maud-ekspedisjonen til Roald Amundsen i 1922–1925 og føretok deretter ein ekspedisjon i Sør-Amerika. Denne beskreiv han i boka Med muldyr og kano gjennem tropisk Sydamerika (1927).

I 1927 blei Dahl tilsett som assistent ved Carnegie Institute of Technology, og han kom då med i den kjernefysiske forskinga. Han utmerkte seg som konstruktør av instrument og apparatur, og han deltok mellom anna i bygginga av ein Van de Graaff-generator. I 1936 blei han tilsett ved Chr. Michelsens Institutt i Bergen, og frå 1943 var han medlem av instituttet. I 1952 blei han æresdoktor ved Universitetet i Bergen.

Dahl spelte ei leiande rolle i den tekniske utviklinga av kjernefysikken i Noreg. Ved Haukeland sjukehus bygde han ein Van de Graaff-generator som blei brukt til strålebehandling, og ved Universitetet i Bergen bygde han ein slik generator for vitskapleg bruk.

Dahl hadde den tekniske leiinga under planlegginga og bygginga av den første kjernefysiske reaktoren på Kjeller, og han var i 1953–1954 leiar for gruppa som planla bygginga av protonsynkrotronen ved CERN-laboratoriet ved Genève.

Odd Dahl var òg engasjert i arbeidet med bruk av rakettar for utforsking av den øvre atmosfæren, og han var engasjert i oppbygginga av Andøya Rakettskytefelt. Han hadde òg konstruksjonsansvar for Oslo solobservatorium ved Harestua og Haldenreaktoren.

• Odd Dahl i Norsk biografisk leksikon
• Van de Graaff-akselerator
• kjernefysikk

• Landro, Jan H. (1981). Odd Dahl. Trollmann og rundbrenner, Gyldendal.