Marte

• Marte Svennerud er ei raus kvinne i Barbra Rings juleforteljing «Itte no knussel» (1909).
• Eit av barna i Anne-Cath Vestlys «Mormor og de åtte ungene» heiter Marte. Boka, som kom ut fyrste gong i 1957, har seinare vorte filmatisert (1977 og 1979).

Eit utval personar med namnet Marte, og som er omtalt i Store norske leksikon:

• Marte Sæther (1944)
• Marte Aas (1966)
• Marte Michelet (1975)
• Marte Olsbu Røiseland (1990)
• Marte Spurkland

Namnestatistikken for 1800-talet baserer seg på folketeljingar, og då var det oftast registerføraren som bestemte kva for stavevariant som skulle førast inn i teljinga – ikkje namneberaren sjølv. Derfor er variantane Marta og Martha slått saman, og dei er presenterte med ei felles kurve for 1800-talet. Sidan år 1900 har formene med [h] (Marthe og Martha) vore omtrent like mykje brukte som dei utan [h], og variantane med [h] er slått saman med dei utan [h] i kurvene også for tida etter år 1900. Tidleg på 1800-talet var det heile 3,9 prosent av jentene som fekk namnet Mart(h)e, men deretter gjekk det jamt nedover med dette namnet utover på 1800-talet. Mart(h)a derimot hadde ei noko anna popularitetsutvikling på 1800-talet Også denne forma gjekk nedover på 1800-talet etter ein toppfase tidleg i det hundreåret, men frå 1865–69 fekk Mart(h)a eit oppsving fram mot år 1900, og Mart[h)a var nummer 4 på ranglista 1890–1894. På 1900-talet kan namneparet Mart(h)a – Mart(e) jamførast med til dømes Hilda – Hilde og Helga – Hege. Tidleg på 1900-talet var forma på -a mest brukt, men i siste del av 1900-talet dominerte dei på -e i desse namnepara.

Marte var mest brukt i Hedmark. (I talgrunnlaget for søylene inngår det også ein eller fleire stavevariantar, til dømes Marthe.)