Leiv kjem av norrøne mannsnamnet Leifr som er kortform av namn på -leifr, til dømes Guð-leifr. Leiv tyder ‘arving, etterkommar’.
Stavemåten Leiv er språkhistorisk meir dekkande for den opphavlege uttalen enn Leif.
Namnet har fleire variantar: Leif, Leiv.
Eit utval personar med namnet Leiv, og som er omtalt i Store norske leksikon:
I 2022 var det 1 035 menn i Noreg som hadde Leiv som det einaste førenamnet eller som det fyrste av fleire.
Leif og Leiv var på topp 1925–1935. Også mange andre einstava nordiske mannsnamn hadde toppfasen sin innanfor perioden 1920–1979, til dømes Bjørn, Dag, Finn, Geir, Jarl, Kjell, Odd, Rolf/Rolv, Stein/Sten, Svein/Svenn og Ulf. Leif er brukt nesten 12 gongar meir enn Leiv.
Leiv var mest brukt i Telemark, Nordland og Troms.
Kommentarar
Kommentarar til artikkelen blir synleg for alle. Ikkje skriv inn sensitive opplysningar, for eksempel helseopplysningar. Fagansvarleg eller redaktør svarar når dei kan. Det kan ta tid før du får svar.
Du må være logga inn for å kommentere.