Galdhøpiggen

Tidleg på 1800-talet var Snøhetta på Dovrefjell rekna for å vere Noregs høgaste fjell. På Eidsvoll i 1814 var slagordet «enige og tro til Dovre faller». Den første som gjorde trigonometriske målingar i Jotunheimen, var ingeniøroffiseren Theodor Broch i 1827. Men det var først i 1842 at Harald N. Wergeland kunne slå fast at Galdhøpiggen var høgare enn Glittertinden og Skagastølstindane. Likevel heldt diskusjonen fram utetter hundreåret, om ikkje Knutsholstindane mellom Gjende og Bygdin kunne vere høgare. Det var først etter at landmålaren Johan N. Hertzberg hadde føretatt sine oppmålingar i 1871 og 1873 at diskusjonen stilna.

I nyare tid var fyrste gongen nokon nådde toppen i 1850. Dette var ei gruppe med gardbrukar Steinar Sulheim, kyrkjesongar Ingebrigt N. Flotten og lærar Lars Arnesen, alle frå Lom. Desse nådde toppen frå Spiterstulen. Den første bymannen som gjekk til topps, var legen Axel Arbo i 1855. Første kvinne på toppen var den 18 år gamle dottera til Steinar Sulheim, Rønnaug Sulheim i 1856. I 1864 gjekk Ole Røysheim og botanikaren Axel Blytt til toppen frå Raudbergstulen via Juvflye.

Det er funne ei pil frå yngre jernalder på sjølve toppen.

Den første hytta på toppen vart sett opp av Knud Olsen Vole i 1888. Denne vart tatt av ein storm i 1919. I 1925 sette Lars Sulheim opp ei lafta bu på toppen, og året etter kom enda ei hytte. Desse stod til 1961 og 1969. Dagens hytte er frå 1975.

Veslpiggen er meir krevjande å bestige. Han vart fyrste gongen klatra i 1896 av Niklas A. Lindhult, E. Lindbäch og Knut Vole.

• Noregs høgaste fjell
• Jotunheimen

• Møller, Arvid (1994): Galdhøpiggen, Cappelen. Les boka på nb.no